Pod koniec 1941 r. dotarły do działaczy ruchu...

Pod koniec 1941 r. dotarły do działaczy ruchu chalucowego pierwsze wieści o pogromie Żydów wileńskich. Tema Sznajderman, którą Mordechaj Tenenbaum wysłał z Warszawy do Wilna, opowiedziała na posiedzeniu kierownictwa, że bezpośrednio po zajęciu miasta Niemcy wyciągnęli tysiące Żydów z domostw i popędzili w nieznanym kierunku.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.