Czynnością wstępną przy rozpoczęciu wysiedleni...

Czynnością wstępną przy rozpoczęciu wysiedlenia Żydów z Warszawy na wschód było obstawienie całego getta szaulisami, czyli ochotnikami litewskimi specjalnie wyszkolonymi w nienawiści do Żydów. Zajęciem ich było strzelanie całymi dniami do okien, balkonów, bawiących się na podwórzach dzieci, jak również do spokojnie chodzących przechodniów. A w nocy urządzali kanonady, niczym bombardowania, strzelając bez przerwy z karabinów i rewolwerów, tak że nie dało się spać.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)