Nieszczęsne żydowskie dzieci – wychudłe, bose,...

Nieszczęsne żydowskie dzieci – wychudłe, bose, obdarte w łachmanach, gnane głodem, ryzykowały swoje życia aby przejść przez drut kolczasty czy mur i po aryjskiej stronie wyżebrać parę groszy dla siebie i swoich najbliższych lub przeszmuglować trochę kartofli czy cebuli. Były one często jedynymi żywicielami rodziny. Gdy zostały one złapane przez Niemców, były bite pałkami do krwi, kopane, łamano im kończyny lub zanurzano głową w dół do beczek z wodą.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)