Getto było ciągle bacznie obserwowane i stale...

Getto było ciągle bacznie obserwowane i stale badane przez Niemców. Chodziło o to, aby Żydzi nie zaznali spokoju. Co kilka tygodni były wyłączane z getta jakieś ulice – nie dlatego, że domy na tych ulicach były potrzebne aryjczykom, gdyż stały one potem puste, ale dlatego aby dokuczyć Żydom.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)