16 sierpnia 1942 na Umschlaglatzu było istne p...

16 sierpnia 1942 na Umschlaglatzu było istne piekło. W godzinach popołudniowych było już tak ciasno, że można było się udusić. Zgromadzono na nim 10 tys. ludzi. Aby ścisnąć zgromadzonych – Ukraińcy pędzili ich w tył, strzelając do tłumu. Byli zabici i ranni. Pozostali patrzyli na to bezradnie. Komendant placu Szmerling przy pomocy hydrantu zalewał zgromadzonych strumieniami wody, stłoczonych kopał butami, okładając ich jednocześnie drucianą rózgą.
Było tak ciasno, że kto upadł, został stratowany. Dzieci dosłownie dusiły się. Niektórzy dostawali obłędu lub histerii, krzycząc wniebogłosy. Zabijano ich na miejscu.

302/49

Henryk Rudnicki
ur. 1899?

Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.