Na ulicach łapano kobiety porządnie ubrane i z...

  • TAK

  • Na ulicach łapano kobiety porządnie ubrane i zmuszano je do mycia podłóg i okien w koszarach, które wycierały włosami, koszulami i dolną bielizną, zdejmowaną wobec żołdaków. Jeśli uznano ich pracę za złą, bito je i kazano od nowa myć, aż dygnitarz uznał podłogi i okna za wystarczająco czyste.

  • 1939-10-00
  • od wprowadzenia przymusowej pracy dla Żydów
  • przed gettem
  • działania Niemców
  • Niemcy, robotnicy, terror

  • Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
    Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

    Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)

  • 7

  • od czasu do czasu Żydówki wychodząc do miasta zabierały ze sobą ścierki, aby mieć czym wycierać podłogi i okna w koszarach, jeśli zostałyby złapane do roboty. s.7

  • Powiązani ludzie:

    • Sznapman Stanisław

      Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik prze...