Zwiększyła się też ilość kandydatów i kandydat...

Zwiększyła się też ilość kandydatów i kandydatek do pracy poza murami getta, w różnych instytucjach niemieckich na terenie Warszawy. Pracownicy tych oddziałów roboczych gromadzili się rano przy bramach getta. Pracowali głównie w fabrykach, koszarach, zakładach wojskowych albo na terenach uprawnych i we wszelkich innych fizycznych zawodach. Pracownicy dostawali w ciągu dnia zupę, kromkę chleba i czasem drobną sumę pieniędzy. Głównym motywem pracy poza murami getta była możliwość przyniesienia jakiegoś jedzenia dla rodziny albo na sprzedaż. Zakupywano jedzenie u przekupek po znacznie wyższych cenach niż w Warszawie. Ważnym walorem pracy poza gettem była możliwość ucieczki i ukrycia się w polskiej dzielnicy, często po przekupieniu wachy.

Część V. Likwidacja getta warszawskiego.
Przebieg wielkiej akcji likwidacyjnej w getcie warszawskim w lipcu i sierpniu 1942 roku. Samobójstwo A. Czerniakowa. Relacja uciekiniera z Treblinki. Próby uniknięcia wysiedlenia poprzez uzyskanie zaświadczeń o zatrudnieniu.
Autor był lekarzem, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r.,
następnie do maja 1940 r. przebywał w Pińsku, skąd przedostał się do Warszawy. W getcie był kierownikiem sierocińca przy ul. Wolność. 7 sierpnia 1942 r. (pod jego nieobecność) Niemcy wywieźli dzieci i personel sierocińca). Następnego dnia autor wydostał się na tzw. aryjską stronę. Ukrywając się spisywał wspomnienia (pozostawił plan dzieła w 6 częściach). W 1943 r. zgłosił się do Hotelu Polskiego, został wywieziony do Bergen-Belsen, zginął w Auschwitz. Pamiętnik dostarczyła do Żydowskiej Komisji Historycznej siostra autora.