Grupa Sophie znów się przeprowadza - do zimnyc...

Grupa Sophie znów się przeprowadza - do zimnych baraków z kamienia. Zmienia się również komendant. Jedzenie ulega pogorszeniu, ludzie znów chodzą głodni. Są rozdrażnieni, wszczynają kłótnie między sobą.
Warunki mieszkaniowe są coraz gorsze. Jest bardzo tłoczno, matki z dziećmi sypiają w jednym łóżku, ze względu na brak miejsc.
Zima znów nadchodzi, druga zima w obozie. Dni są coraz krótsze i ciemniejsze. Codziennie słychać dźwięk przelatujących samolotów, zrzucają bomby, musi to być gdzieś niedaleko.
5 grudnia Sophie obchodzi swoje urodziny. Dostaje symboliczne prezenty od swojej rodziny. Inni ją całują, składają życzenia i gratulują. Dla Sophie jest to bardzo miły dzień.

Pamiętnik 302/231 w Archiwum ŻIH
Początek okupacji niemieckiej w Warszawie, rozporządzenia antyżydowskie(mąż autorki był więziony za brak żydowskiej opaski). Życie w getcie warszawskim, praca w szopie Schulza. W styczniu 1943 r. autorka opuściła getto, ukrywała się w Konstancinie i Milanówku, była prześladowana przez
szantażystów. Mąż i córka ukrywali się oddzielnie. W lipcu 1943
cała rodzina zgłosiła się do Hotelu Polskiego w Warszawie, po czym zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen. Opis warunków życia w obozie, ewakuacja obozu w kwietniu 1945 r., wyzwolenie i wyjazd do Paryża.
Autorka pochodziła z rodziny polskich Żydów mieszkających przez pewien czas w Niemczech. Przed wojną studiowała w Paryżu. Po wojnie wyjechałado Izraela.