Sophie czuje się bardzo źle. Jest przepracowan...

Sophie czuje się bardzo źle. Jest przepracowana i zmęczona, nieustannie chodzi zdenerwowana. Przyjmuje dziewczynę do pomocy, która pomogą jej w zajęciach domowych - gotuje, zmywa, prasuje. Sophie jest z niej bardzo zadowolona.
Sophie otrzymuje od lekarza specjalne pozwolenie na wyjazd do podwarszawskiego Otwocka, w którym znajduje się sanatorium dla Żydów. Przez dwa tygodnie wypoczywa, wdychając świeże powietrze, ciesząc się z odrobiny wolności, jaka jest jej tam dana. Wreszcie nie widzi muru odgradzającego ją od reszty świata, nie ma tu brudu, biedy ani okrucieństwa, jest tylko niebieskie niebo i piękna przyroda. Sophie odnajduje tu dawno zapomnianą radość z życia.

Pamiętnik 302/231 w Archiwum ŻIH
Początek okupacji niemieckiej w Warszawie, rozporządzenia antyżydowskie(mąż autorki był więziony za brak żydowskiej opaski). Życie w getcie warszawskim, praca w szopie Schulza. W styczniu 1943 r. autorka opuściła getto, ukrywała się w Konstancinie i Milanówku, była prześladowana przez
szantażystów. Mąż i córka ukrywali się oddzielnie. W lipcu 1943
cała rodzina zgłosiła się do Hotelu Polskiego w Warszawie, po czym zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen. Opis warunków życia w obozie, ewakuacja obozu w kwietniu 1945 r., wyzwolenie i wyjazd do Paryża.
Autorka pochodziła z rodziny polskich Żydów mieszkających przez pewien czas w Niemczech. Przed wojną studiowała w Paryżu. Po wojnie wyjechałado Izraela.