Leokadia nie mogła wrócić do męża, gdyż wejści...

Leokadia nie mogła wrócić do męża, gdyż wejście do szopu Schultza było niemożliwe. Brama domu Leszno 76 była zamknięta, a między Lesznem 78 (szop) i domem był przebity otwór. Można się było tylko poruszać wewnątrz tej twierdzy. Leokadia poszła do kuzynów na Nowolipkach (pracowali u Dużego Schultza). A potem przeniosła się do swej siostry (na Nowolipie), która z mężem i 11-letnim synem pracowała także u Dużego Schultza (synek był gońcem). Pracowali po 12 godz. dziennie. Siostra Leokadii nocami dorabiała, piorąc bieliznę. Cierpieli straszny głód (1 kg kartofli kosztował 20 zł). Siostra traciła wzrok. Leokadia wiedziała, że nie może tu zostać. Każda blokada to dla niej i dziecka wyrok śmierci. Trzeciego dnia pobytu u siostry Leokadia dostała list od męża, że stara się ją wydostać. Następnego dnia o 17 przyszedł po nią młody człowiek (Leokadia wtedy widziała swoją siostrę po raz ostatni). Z dzieckiem ukrytym pod płaszczem wsiadła z przewodnikiem do rykszy. Bez trudności dojechali na Leszno między numerami 76 i 78. Przewodnik i rykszarz gdzieś zniknęli. Po 15 minutach powrócił przewodnik i powiedział, że ktoś się po nią zgłosi. Po chwili zjawił się murarz, który zaprowadził ją na strych domu Leszno 74. Potem weszli na dach. Po dachu doszli do domu Leszno 76 i zeszli na klatkę schodową, na której mieszkali Schmidtowie. Tu na Leokadię oczekiwał mąż. Cała operacja kosztowała 700 zł, a do tego o nielegalnym pobycie Leokadii z dzieckiem przy mężu w szopie KG Schultza nie wiedział żaden werkschutz. Organizatorką tego przejścia Leokadii do szopu była Jadzia. Leokadia powróciła z dzieckiem do męża 4 dni przed Jom Kipur.

Schmidt, Leokadia, Cudem przeżyliśmy czas zag3ady