Jeszcze przed początkiem 1-szej akcji likwidac...

Jeszcze przed początkiem 1-szej akcji likwidacyjnej Firma W.C. Tebens umieściła swój sztab w budynku szkolnym na Leszno 74 a potem zajęła szereg ulic mieszczących się między Karmelicką a Żelazną. Dobrze zorganizowana i technicznie wyposażona kuchnia na Leszno 40 już na początku akcji miała szansę zostać kuchnią szopu. Wpływowi ludzie, których pomocy szukała nadaremno R. Auerbach, by pomogli w ,,legalizacji" kuchni,nagle, z jednego dnia na drugi, zdali sobie sprawę, że może ona stanowić dla nich doskonałą deskę ratunku i brutalnie zaczęli usuwać z kuchni tych, którzy pracowali tu ponad 3 lata, by zastąpić ich swoimi. Celował w tym aprowizacyjny dyrektor, asymilowany Żyd z Poznania pracujący u Tebensa, który bez żenady traktował kuchnię jak swoją własność. R. Auerbach straciła swoją pozycję kierowniczki i bezskutecznie walczyła o pozostawienie w kuchni swojego zespołu składającego się z 18 ludzi, z którymi tworzyła kuchnię i pracowała w niej ponad 3 lata. Poza nowym kierownikiem kuchni, dyrektor aprowizacyjny ,,wkręcił" między personel matkę z córką- żonę żydowskiego policjanta, która za wiedzą i zgodą swego męża, stała się kochanką dyrektora. Pierwszymi ofiarami nowych porządków padli Jakub i Ista Beldiger. Zostali oni zabrani już podczas pierwszej, dużej blokady na ul. Leszno i nikt ani ich znajomy, nowy kierownik kuchni, ani również dyrektor, który znał ich rodzinę, nie ruszyli palcem by ich wyciągnąć z Umszlagplacu.