Imię: Nieznane Nazwisko: Lichtmann

Michał Weichert
1890-1967

bez tytułu

Część I. Kampania wrześniowa. Powstanie żydowskiej Komisji
Koordynacyjnej przy Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej.
Początki okupacji niemieckiej w Warszawie, ukonstytuowanie się
Judenratu, łapanki do robót przymusowych, wyjazdy działaczy
żydow-skich
za granicę, przepisy uniemożliwiające Żydom działalność
gospodarczą.
Rozmowy auto-ra z władzami niemieckimi, powstanie i działalność
Żydowskiej Samopomocy Społecznej (ŻSS). Funkcjonowanie Judenratów i
Żydowskiej Służby Porządkowej (OD). Powstanie Na-czelnej Rady
Opiekuńczej, wybór władz ŻSS. Wspomnienie o J. Korczaku.
Wysiedlenie
Ży-dów z Krakowa na prowincję. Wybór autora na prezesa ŻSS,
organizacja
lokalnych ogniw ŻSS, pomoc dla więźniów obozów pracy. Zamknięcie
getta
warszawskiego. sytuacja prawna żydowskich placówek opieki
społecznej.
Organizacja opieki nad dziećmi, placówek higie-nicznych, kuchni
ludowych, schronisk dla uchodźców. Pośrednictwo ŻSS w kontaktach z
zagranicą, rozdział leków. Warunki życia w getcie warszawskim,
szmugiel
żywności, los przesiedleńców. Sylwetka A. Czerniakowa. Życie
kulturalne
w getcie. Warunki życia w get-cie krakowskim, sylwetki funkcjonariuszy
OD i konfidentów niemieckich. Współpraca z Ra-dą Główną
Opiekuńczą.
Sytuacja w gettach w Kielcach, Radomiu i Częstochowie. Sylwetki
warszawskich działaczy ŻSS. Podróż autora do Lwowa i Przemyśla,
sylwetka
L. Landaua.
Część II: Organizacja niemieckich przedsiębiorstw w gettach.
Problemy
finansowe ŻSS. Wy-siedlenia z getta krakowskiego do obozów zagłady,
starania autora o uchronienie pracowni-ków ŻSS. Likwidacja ŻSS (1
grudnia 1942 r.). Likwidacja getta krakowskiego, udział OD w ściganiu
ukrywających się Żydów. Informacja o przebiegu likwidacji gett w
Tarnowie, Rze-szowie, Bochni i Wieliczce. Pobyt autora w Warszawie
podczas wielkiej akcji likwidacyjnej latem 1942 roku. Informacja o
przebiegu likwidacji gett w Radomiu, Częstochowie i Lublinie. Warunki
życia w obozie w Płaszowie. Wznowienie działalności ŻSS pod nazwą
Centrali Po-mocy dla Żydów (Judische Unterstutzungstelle - JUS) w
marcu
1943 r. i jej funkcjonowanie do wiosny 1944 roku. Brak zakończenia
pamiętnika.

Autor był reżyserem teatralnym, podczas II wojny światowej
przebywał w
Warszawie i Kra-kowie pełniąc funkcję prezesa ŻSS. Od lata 1944 r.
do
wyzwolenia ukrywał się wraz z rodzi-ną. Po wojnie został potępiony
przez
opinię żydowską za prowadzenie działalności, która pomagała
władzom
hitlerowskim ukryć przed zagranicą rozmiary dokonanego ludobójstwa.
Aresztowany w 1945 r. pod zarzutem kolaboracji, został uniewinniony i
zwolniony z więzie-nia w 1946 roku. W 1957 r. wyjechał do Izraela.