Imię: Maria Nazwisko: Leszczyńska Ejzen

Urodzona w Koninie, skąd pochodziła cała rodzina zarówno z matki jaki i ojca strony. W 1939 roku wyrusza z matką z rodzinnego miasta w kierunku Warszawy. Od listopada 1940 roku przebywa z rodziną w gettcie. Początkowo mieszka na Nowolipkach, później na Lesznie. Dwukrotnie cudem wymyka się śmierci. Pierwszy raz gdy w trakcie akcji rozstzreliwania nie trafiają ją niemieckie kule, drugi zaś, kiedy zaplątawszy się w grupę prowadzoną na Umschlagplatz zostaje niespodziewanie uratowana przez własnego ojca. Tuż przed powstaniem dzięki przekupionym strażnikom opuszcza wraz z matką getto. Do 16 maja 1944 roku z matką i innymi Żydami ukrywa się w Warszawie, skąd zostaje przewieziona przez przedstawicielkę Żegoty do szpitala do Pruszkowa do doktora Felicjana Kaczanowskiego. Następnie wraz z matką przez pewien czas ukrywa się w okolicznych wsiach, szczególnie w okolicy Zielonki i Marek, po czym w trakcie Powstania Warszawskiego powraca przez stolicę do Pruszkowa, gdzie przebywa do wyzwolenia.

Opracowano na podstawie tekstu autorstwa Marii Leszczyńskiej Ejzen; s. 73-76 (w:) Dzieci Holocaustu Mówią..., t. 1