Lidia Markus, będąc już po stronie aryjskiej,...

Lidia Markus, będąc już po stronie aryjskiej, utrzymywała telefoniczny kontakt z gettem. W sierpniu/wrześniu 1942 r. zadzwonił do niej wuj męża, Miron Toff, który był w getcie z żoną Anną i córką Janiną; jego syn Moniek uciekł na początku wojny do Rosji. Miron powiedział Lidii, że dzwoni z Umschlagplatzu, i chce się pożegnać, bo czekają na transport, i przez chwilę chce posłuchać głosu żywych ludzi. Lidia powiedziała mu, że miała wieści, że jego syn Moniek żyje. Miron był bardzo szczęśliwy, nie wiedział, że to było kłamstwo. Powiedział: "W takim razie już się nie martwię, że my idziemy na śmierć".