Imię: Anna Nazwisko: Jakubowicz Lieberman

Żona Awigdora Jakubowicza, mieli jednego syna Rafała. Mieszkali w Kaliszu, mąż był zegarmistrzem i jubilerem. Mąż, który dobrze znał Niemców i j. niemiecki, jeszcze przed wojną zaczął przygotowywać rodzinę na ciężkie czasy. Mieli walizki spakowane, złote monety w podeszwach butów, biżuterię ukrytą w podwójnym dnie naczyń, złoto i srebro pociemnione, żeby wyglądało jak metal. Część rzeczy stracili, gdy Niemcy zabrali im walizy. Na początku wojny rodzina znalazła się w Mińsku Mazowieckim. Mąż pracował tam dla polskiego zegarmistrza, pana Dąbrowskiego. Mieszkali w osiem osób w jednym pokoju w getcie. Wyrobili aryjskie papiery. Uciekli w czasie likwidacji getta, pojechali do Warszawy pod adres podany przez pana Dąbrowskiego - Chłodna 44. Następnie przenieśli się do Węgrowa, gdzie mąż w ukryciu reperował zegarki dla wędrownego zegarmistrza Brzezińskiego. W 1943 r. Awigdor i Anna musieli się wyprowadzić. Mąż dostał pracę jako nocny dozorca w Błoniu, ona była w Warszawie. Gdy syn Rafał został w Węgrowie rozpoznany, musiał uciekać. Pojechał do Warszawy, i przypadkiem spotkał Annę na podwórku Chłodnej 44. Anna zaczęła handlować, spali z Rafałem w parkach, na stacjach kolejowych, w pociągach. Mąż został w Błoniu rozpoznany i zabity. Anna i Rafał przed samym powstaniem warszawskim przenieśli się z Pragi na Chłodną. Początek powstania spędzili w piwnicach, ale już po kilku dniach zostali wywiezieni przez Niemców do Pruszkowa. Po drodze udało im się uciec, do końca wojny byli na wsi koło Grodziska jako Polacy. Po wojnie wyjechali do Niemiec, gdzie Anna wyszła powtórnie za mąż, i w 1950 r. do USA.