Imię: Karolina Nazwisko: Matecka

Ojciec był inż. elektrykiem. Po wybuchu wojny ich dom w Łodzi został zbombardowany. Wyjechała z rodzicami do Białegostoku, a w 1940 r. do Lwowa. Zamieszkali u pani Dochnalowej. Kiedy do Lwowa wkroczyli Niemcy, Karolina przestała chodzić do przedszkola. Ojciec wyjechał do Częstochowy i został aresztowany i wysłany do obozu. Napisał tylko jeden list. Po pewnym czasie, w wyniku donosu Dochnalowej, mamę Halinę i ciotkę aresztowali Niemcy. Karolinę zabrała do siebie inna ciotka, ale wszystkie ubrania dziewczynki i inne dobra zabrała gospodyni. Zimę dziewczynka spędziła jeszcze we Lwowie, dużo chorowała. Później pojechała z ciotką do Warszawy. Zamieszkały najpierw na ul. Hołówki, później na Słowackiego u pani Fokczyńskiej, która zabrała im najlepsze rzeczy ciotki i kazała się wyprowadzić. Przeprowadziły się na Nabielaka. Karolina poszła do pierwszej klasy. Na wakacje pojechała do jakiegoś majątku, mieszkała w nim 3 miesiące. Oprócz niej było tam jeszcze pięcioro dzieci. Najstarszy chłopiec założył z nimi grupę harcerzy. Po powrocie do Warszawy, uczyła się w drugiej klasie na tajnych kompletach. Po powstaniu warszawskim została razem z ciotką wysiedlona. Uciekły do Brwinowa. Mieszkały tam kilka tygodni, Karolina chodziła do ochronki, żywiły się w kuchni RGO. Po 6 tygodniach wyjechały obie do Sołotwiny (Karolina napisała "do wujka"). Stamtąd usiłowały się przedostać przez front (brak danych w jakim kierunku). Nie udało im się. W Sołotwinie mieszkały w kilka osób w jednym pokoju. Karolina źle się tam czuła. Po wyzwoleniu wróciła z ciotką do Warszawy, poszła znów do szkoły. Na wakacje wyjechała, z Tow. Przyjaciół Dzieci, do Danii. Kiedy zmarł wujek, ciotka oddała ją do domu dziecka w Otwocku. Było to w kwietniu 1947 r. Dopiero w Domu Dziecka dowiedziała się, że jest Żydówką.

Karolina Matecka nie podaje imienia i nazwiska ciotki. Z innej Relacji (301-3349 w AŻIH) wiadomo, że była to Ida Wolman.