Po wyjściu z getta, 29 stycznia 1943 r., Janin...

Po wyjściu z getta, 29 stycznia 1943 r., Janina Brandwajn (Ziemianowa) zostawiła torbę z rzeczami u dozorcy w kamienicy dziadka Brandwajna (adres nieznany) i poszła szukać pomocy do Leokadii (Lodzi) Krzemińskiej. Leokadia była przedwojenną piastunką w domu dr Maurycego Brandwajna. W czasie wojny mieszkała u swojego brata Wacka. Było to jednopokojowe mieszkanie z alkową bez okna. Pokój służył jednocześnie za warsztat Wacka, szewca. Oboje Krzemińscy przyjęli Jankę bardzo serdecznie, zaoferowali wszelką pomoc. Nie mogła jednak u nich zostać. Do mieszkania przychodziło codziennie wielu klientów, w tym Niemców i przyjaciółka Wacka, której nie można było ufać. Lodzia obiecała zająć się odszukaniem Kazimiery Marendowskiej, która miała większe możliwości pomocy. W oczekiwaniu na kontakt, Janka wyjechała do Milanówka.