Imię: Hadasa Nazwisko: Najman

Córka Dawida i Edwardy z domu Cukier. Po rozpoczęciu wojny wyjechała z rodzicami do Radomia. Poszli do getta w Radomiu. Ojciec był w getcie policjantem. Matka w getcie zginęła. Pewnego dnia ojciec wyprowadził ja z getta i zostawił w małym sklepiku. Przyszedł po nią obcy dla niej Polak, zabrał do swojego mieszkania, a później na stację i zawiózł do Warszawy. Odebrała ją ciotka, która wynajmowała u kogoś maleńki pokój. U niej Hadasa musiała udawać, że jej nie ma w godzinach, w których właścicielka mieszkania była w domu. Po dwóch dniach pobytu u ciotki, wyszła oknem (mieszkanie na parterze) i ciotka zaprowadziła ją do państwa Zglińskich. Musiała mówić do nich wujku i ciociu. Z nimi mieszkała do powstania warszawskiego. Po powstaniu znalazła się z nimi w Pruszkowie. Po wojnie trafiła do Łodzi, gdzie spotkała ciotkę.