Imię: Estera Edwarda Nazwisko: Cukier

Córka Nusyma Melchiora i Cyny z domu Wajsblum. Ukończyła Uniwersytet w Berlinie, nauczycielka, mieszkała w Warszawie. Miała młodszą siostrę Marię (Maria Frydman), która była w getcie w Radomiu. Od stycznia 1940 r. pracowała w Wydziale Pracy przy Juedenracie, jako urzędniczka przy kartotece. Na czele Wydziału stał radny Rozen. Kierownikami biura byli Goldfeld i Aronsohn. Codziennie niemiecki inspektor podawał zapotrzebowanie na robotników. W sierpniu 1942 r. Judenrat został rozwiązany. Estera była w getcie warszawskim do października 1942, mieszkała przy Waliców 14, Ogrodowa 52, Elektoralna 30, Leszno 60, Chłodna 12, Leszno 72. Załatwiła sobie aryjskie dokumenty. W grudniu 1942 r. pojechała do Radomia, weszła do getta z grupą polskich robotników i odnalazła siostrę w fabryce wyrobów rymarskich, gdzie była skoszarowana. Kazała siostrze udawać chorą i pójść do ambulatorium. Tam ułożyły plan ucieczki. Maria zmyliła strażników i wyszła z getta. Nikt ze znajomych Polaków po aryjskiej stronie nie chciał ich przenocować. W końcu znalazły nocleg u jakiejś biednej obcej kobiety. Estera ubrała siostrę w futro, odebrane od przechowujących je Polaków. Pociągiem pojechały do Warszawy. Obie przeżyły w Warszawie. Po wojnie Estera mieszkała w Radomiu.