Pewnego razu w mieszkaniu pani B. pojawił się...

Pewnego razu w mieszkaniu pani B. pojawił się Jonas Turkow; Margarita ledwo go poznała. Uściskali się. Krótko rozmawiał z panią B.; Margarita usłyszała, że ojciec ukrywa się z matką w Zielonce, zapamiętała adres. Przy pierwszej możliwej okazji Margarita pojechała pociągiem do Zielonki, odnalazła dom, nie wiedziała jednak, co ma dalej robić, czy należy wejść i spytać o rodziców, czy ich obecność jest ukrywana. Po chwili otworzyły się drzwi i jakaś kobieta zaprosiła ją do środka. Po chwili znalazła się w piwnicy, w której ukrywali się rodzice i jedenaście innych osób. Poza gospodynią nikt inny nie wiedział o ich obecności; jednak Diana Blumenfeld, matka Margarity, miała przeczucie, że powinna wyjrzeć przez okno – zobaczyła Margaritę przy furtce. Dziewczynka chciała za wszelką cenę zostać z rodzicami. Matka tłumaczyła jej, że to niemożliwe, nie wiedzą, jak długo ich kryjówka będzie aktualna i czy gospodyni zgodziłaby się na obecność dziecka. Margarita miała dobry wygląd i oryginalne dokumenty, nie musiała się ukrywać, a mieszkanie u państwa B. gwarantowało względne bezpieczeństwo. Margarita bardzo niechętnie wróciła do Warszawy. Ku jej zdziwieniu pani B. nie dała jej lania za nieposłuszeństwo, co więcej – chciała, żeby Margarita pojechała ponownie do Zielonki z Bożenką. Tym razem dziewczynka miała wątpliwości, czy nie naraża ukrywających się na dekonspirację. Ale obie z Bożenką zostały przyjęte z radością przez Jonasa, Dianę i ich znajomych; bez przeszkód wróciły potem do Warszawy.