Pani B. nie głodziła Margarity Turkow, chociaż...

Pani B. nie głodziła Margarity Turkow, chociaż jedzenie było raczej skromne. Najlepsze kąski pani B. zostawiała dla Bożenki, najmłodszej córki, która była jej ulubienicą. Bożenka była wątła i chorowita, możliwe, że dręczyła ją gruźlica. Pani B. oświadczyła Margaricie, że powinna nazywać ją ciocią, a jej męża – wujkiem, skoro oficjalnie przedstawiana była, jako ich kuzynka ze wsi. Jej syn Bogdan spytał, jak Margarita się czuje, korzystając z mydła, które wyprodukowano z Żydów. Mąż pani B., będący świadkiem tej rozmowy, ze smutkiem potwierdził, że Niemcy faktycznie produkują w obozach mydło z ludzkiego tłuszczu. Bogdan dodał, że robią też abażury ze skóry Żydów. Margarita długo nie była w stanie się myć. Bogdan przyniósł jednak do domu gumową pałkę; odkąd pani B. zbiła dziewczynkę pałką, zaczęła się myć, nie myślała już o tym, z czego zrobione jest mydło. Miała poczucie, że pokrywa ją gruba skorupa. Nie płakała przy laniu. Poza biciem, pani B. stosowała także przemoc psychiczną, naśmiewała się z Margarity. Kiedy usłyszała od dziewczynki, że jej matka jest aktorką, zaczęła złośliwie poniżać jej matkę. Kiedy rodzice zdołali przesłać komuś odzież Margarity, pani B. odebrała przesyłkę, ale co lepsze rzeczy dała Bożence, tylko niektóre części garderoby dała Margaricie.