4 dni po deportacji matki, 26 lipca 1942 roku,...

4 dni po deportacji matki, 26 lipca 1942 roku, gdy Mosze Wyszogród wrócił z pracy na Okęciu, w domu nikogo nie było. Następnego ranka poszedł z Niemcem Fiszerem na Umschlagplatz, i zobaczył tam ojca i rodzeństwo. Fischer pomógł wyprowadzić ich z Umschlagplatzu. Okazało się, że byli głodni, i sami się zgłosili do transportu na wschód. Kilka dni potem Mosze dostał dokument chroniący rodzinę przed deportacją, który przypięli na drzwiach mieszkania, choć to nikogo nie chroniło.
Od 5 sierpnia 1942 r. Mosze miał nie wracać już z pracy na Okęciu do getta, wraz z innymi robotnikami mieli zostać skoszarowani na lotnisku. Z rodziną naradzali się, co robić. Zdecydowali, że Mosze pójdzie na Okęcie – może będzie mógł jakoś im pomagać. Widział ich wtedy ostatni raz.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.