Imię: Ignacy (Izrael) Nazwisko: Falk (3)

  • (1, 2, 3) TAK
  • (1, 2, 3) Mężczyzna
  • (1) Ignacy (Izrael) , (2) Ignacy , (3) Ignacy
  • (1) Falk , (2) Falk , (3) Falk
  • (1) 1894-02-03
  • (2) 1904
  • (1) Warszawa
    • (1, 3) Tak
  • (1) Z Warszawy, (2, 3) Brak informacji
    • (1) Śródmieście
  • (1) Żelazna 42/17
    • (1, 3) Żyd
    • (3) inna
  • (1)

    Działacz Bundu. W czasie wojny był inspektorem terenowym Jointu, miał przepustkę umożliwiającą wychodzenie z getta. W czasie akcji wysiedleńczej pracował w szopie Szulca. 3 września 1942 roku, został zabrany w grupie około 2 tys. pracowników z szopu Szulca na Umschlagplatzu i załadowany do wagonów. W nocy wyskoczył przez okno wagonu i wrócił do getta.
    W kwietniu 1943 żona Leonia i syn Michał wyszli na stronę aryjską. Ignacy działał w organizacji powstania, brał w nim udział. Bunkier na Wałowej 2, w którym się znajdował, został wykryty 29 kwietnia. Ignacy Falk został wywieziony do obozu w Budzyniu, stamtąd do Wieliczki, Płaszowa, Gross-Rosen i Brunnitz, gdzie został wyzwolony. Po wojnie był działaczem CKŻP. W 1948 r. wyjechał z rodziną do Kanady. Zmarł w 1995 r.

    (2)

    We wrześniu 1939 r. mieszkał w Warszawie, ul. Żelazna 42;
    po wojnie w Miedzeszynie

    (3)

    Ignacy Falk w czasie rozpoczęcia powstania w getcie znajdował się w szopie szczotkarzy na Świętojerskiej przy Wałowej. 20.04.1943 r. do szopu zbliżyły się duże grupy Niemców. Przy wejściu wybuchła mina podłożona przez ŻOB. Niemcy zaczęli ostrzeliwać czworobok Świętojerska-Wałowa-Franciszkańska-Bonifraterska. Oddziały niemieckie, które usiłowały wkroczyć na teren szopu napotkały tak silny opór powstańców, że musiały ustąpić. Zaczęła strzelać artyleria niemiecka, miotacze ognia. Grupy bojowe ŻOB, 23-24 kwietnia postanowiły przenieść się do getta centralnego. Falk razem z kilkuset innymi Żydami ukrył się w bunkrze na Wałowej 2. Codziennie, na polecenie kierownictwa bunkru, nad ranem lub w nocy wychodził z niego, żeby zorientować się w sytuacji na zewnątrz. Napotykał błąkających się, na wpół obłąkanych ludzi. Spotkał znajomą czteroosobową rodzinę, z których jedna zawodziła jakąś pieśń. W bunkrze, pi kilku dniach, temperatura dochodziła do 40stpni C, panowała ciasnota, trudno było utrzymać porządek. Ludzie umierali z powodu uduszenia. Ludzie samowolnie zaczęli wychodzić z bunkra, żeby zaczerpnąć powietrza. To pozwoliło Niemcom wytropić bunkier. 29 kwietnia grupa Łotyszy okrążyła bunkier i obrzuciła go granatami. Pozostałych przy życiu, w tym Falka, zaprowadzili na Umschlagplatz.

    • (1) powstanie w getcie, w getcie, wysiedlenie
    • (1) społeczne, życie prywatne / życie codzienne
    • (1) działacze, konspiracja, wokół autora
    • (2) ocaleni
    • (3) opór zbrojny, szopy
  • (1)

    Autor relacji ŻIH 301-4266 i 5902.

  • (1)

    Relacja Ignacego Falka w „Ten jest z ojczyzny mojej”.

    (2)

    Wykaz alfabetyczny Żydów Polskich sporządzony w marcu 1946 r. na podstawie kart rejestracyjnych Wydziału Ewidencji i Statystyki Komitetu Warszawskiego Centralnego Komitetu Żydów Polskich. Obecnie znajduje się w Archiwum ŻIH (CKŻP WEiS sygn. 514). Wykaz sporządzono w formie tabelarycznej zawierającej: kolejny numer w rejestrze, imię, nazwisko, datę urodzenia, adres zamieszkania z 1939 r. i adres obecny (z 1946 r.)


    Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
    ul. Tłomackie 3/5
    00-090 Warszawa
    tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    email: secretary@jewishinstitute.org.pl
    http://www.jewishinstitute.org.pl/

  • (1) 418, (2) 32