Imię: Marek Nazwisko: Balin

Był przyrodnim bratem Haliny Birenbaum (z d. Grynsztajn). Jako student medycyny był zatrudniony w getcie w szpitalu na Leszno 1. Od ordynatora dra Amsterdamskiego dostał pod opiekę 16-letnią dziewczynę po amputacji odmrożonych stóp, Chanę Rozental. Opiekował się nią 6 miesięcy, odżywił ją, rany zaczęły ziarninować, był zadowolony z efektów i starał się o fotel na kółkach dla dziewczyny, żeby mogła opuścić szpital. 15 sierpnia 1942 r. Niemcy nakazali lekarzom opróżnić szpital tak, aby zostało jedynie 150 chorych. Było ich wtedy w szpitalu (chirurgicznym) ok. 600. Na wieczornym obchodzie, który prowadzili doktorzy Rothaub, Borkowski i Szenicer, miano podjąć decyzję. Na liście pacjentów znaczek "+" obok nazwiska oznaczał deportację, a znaczek "-" oznaczał pozostanie w szpitalu. Przy nazwisku Chany zaznaczono "+". Lekarze nie zakończyli swojej selekcji. Nazajutrz wkroczyli Niemcy i sami zapełnili 5 furgonów chorymi.
W końcowym okresie pobytu w getcie jego rodzina mieszkała w domu pracowników szopu Schultza, na Nowolipie 30. Na dzień przed wybuchem powstania w getcie przeprowadził rodzinę do schronu na Miłej, a sam wrócił na Nowolipie po zapasy żywnościowe potrzebne do pobytu dłuższy czas w schronie. Rodzina nie zabrała zapasów ze sobą, z obawy przed groźną wachą w bramie, prze którą musieli przejść. Miał je zanieść rodzinie następnego dnia. W nocy zaczęło się oblężenie getta i został odcięty od rodziny. Ukrywał się na Nowolipiu. Z całej rodziny i krewnych ocalał tylko on i siostra Halina. Spotkali się dopiero w 1945 r. w Warszawie.