Imię: Samuel Nazwisko: Waller

Lekarz chirurg. Żonaty. Przed wojną pracował w Szpitalu Starozakonnych na Czystem. Zimą 1940 r. oddziały chirurgiczne szpitala na Czystem (razem 300 łóżek) przeniesiono do gmachu Monopolu Spirytusowego na Leszno 1. W 1942 r. były momenty kiedy był jedynym lekarzem na chirurgii. Operacje przeprowadzał jedynie w asyście pielęgniarki operacyjnej, pani Najdicz. Po rozpoczęciu przez Niemców akcji wysiedleńczej w lipcu 1942 r., szpital był chroniony, ale dyrekcja wydała polecenie, aby wszyscy, którzy nie mieszkali w szpitalu przed akcją opuścili szpital i zamieszkali na Pawiej. Pracownicy mieli przychodzić do pracy pod eskortą policji. Ci, którzy wyszli ze szpitala już do niego nie wrócili, schwytano ich tego samego dnia. Samuelowi pomogła radą życzliwa Dwora Rothaubowa, nie wyszedł ze szpitala. We wrześniu 1942 r., po zarządzeniu przez Niemców selekcji personelu szpitala, obawiał się, że jej nie przejdzie. Zaczął rozglądać się za kryjówką. Mieli z żoną rocznego synka i znalezienie schronu z dzieckiem było trudne. Zwrócił się do brata portiera, który nieoficjalnie mieszkał w szpitalu. Brat portiera sam zamierzał się ukryć i zaprowadził Samuela do schronu, znanego tylko administracji, mieszczącego się pod podłogą na parterze. Wejście było zamaskowane szafą. Kiedy zjawił się w nim z żoną i dzieckiem było w nim już sporo ludzi, pracowników, ich rodzin i znajomych. Zaprotestowali przeciwko dziecku rodzice kierowniczki gospodarczej szpitala, Trokenhajnowie. Była 9-ta rano, Samuel, z żoną i synkiem w wózku, ustawił się w grupie osób zebranych przed szpitalem. (w tym miejscu, 26 stronie rękopisu urywa się Relacja 301-6805 AŻIH).