Imię: Michel Nazwisko: Piorowicz

Syn Jankla i Chany Dwojry z domu Bajer. Ojciec był przedstawicielem firmy, matka nie pracowała. Mieszkał z rodzicami w Wawrze. Od 1940 r. przebywał w getcie w Wawrze-Czaplowiźnie. W 1941 r. uciekł do Warszawy do swojego przyjaciela, Bolesława Rajewskiego, który pomógł mu wyrobić kenkartę na nazwisko Mieczysław Lubański. Zamieszkał na Sienkiewicza. Rajewski pomógł mu wstąpić do ZWZ (do 1942 r.), który przekształcił się później w AK. Głównym zadaniem Michela było dostarczanie broni. Od 1941 r. brał udział w działaniach dywersyjnych, m.in. z kolegami (o pseudonimach: Żugaj, Mały Jurek vel Szczypek) rozkręcił tory kolei wąskotorowej między Aninem i Międzylesiem. Jego rodzina (matka, ojciec, brat i siostry) została wysiedlona z Wawra do getta warszawskiego, a później wywieziona do Treblinki. Michel nawiązał kontakt z ŻOB. Przy pomocy Bolesława Rajkowskiego (ps. Genter) i płk. Stanisława Steczkowskiego (ps. Zagończyk) dostarczał do getta broń i fałszywe dokumenty. Piorowicz brał udział w powstaniu warszawskim na Mokotowie. Został ranny. Po kapitulacji został ewakuowany do obozu w Ożarowie, z którego udało mu się wydostać. Zapisał się do Todt i został wysłany do Berlina. Po wyzwoleniu wrócił do Warszawy.