Imię: Joanna Nazwisko: Ritt

Po wybuchu wojny przyjechała z rodzicami do Warszawy. Jesienią 1940 r. poszli do getta. Zamieszkali początkowo na Siennej, później na Elektoralnej na przeciwko muru. Mieszkali tam do pierwszych dni akcji wysiedleńczej. Jej ojciec, dr chemii, pracował w wydziale aprowizacji Instytutu Chemii. W pierwszej akcji wysiedleńczej zostali zabrani dziadkowie i stryjowie. Joanna i rodzice pozostawali początkowo pod ochroną wydziału zdrowia, najpierw na Lesznie, później na Pawiej. Dwa razy była, razem z rodzicami na Umschlagplatzu. Pierwszy raz przez parę godzin, drugi raz przez prawie tydzień. Ojciec, żeby uratować rodzinę dawał cyjanek pracownikom szpitala, za ich ukrycie. Z getta wyszła z matką. Ojciec wyszedł później. Zamieszkali, pod fałszywymi nazwiskami, na Żoliborzu. 1 marca 1943 r. został aresztowany na ulicy ojciec, rozpoznany przez Niemca. Zginął na Pawiaku, prawdopodobnie dwa tygodnie później. Matka oddała ją do klasztoru Sióstr Zmartwychwstanek. Matka zginęła w czasie akcji na Żoliborzu. W marcu 1944 r. opuściła klasztor. Ukrywała się do powstania warszawskiego w 4 mieszkaniach, w różnych dzielnicach. W czasie powstania była na Starym Mieście, trzykrotnie zasypywana w bombardowanych domach. Po powstaniu, poprzez obóz w Pruszkowie, trafiła do Piotrkowa, gdzie pracowała jako służąca. Tam doczekała wyzwolenia. W 1950 r. zdała maturę, a w 1956 r., po studiach dziennikarskich, uzyskała tytuł mgr literatury polskiej.