Regina (Rywka) Rothskin i Justynka (Jeduhit) R...

Regina (Rywka) Rothskin i Justynka (Jeduhit) Rothskin w lipcu 1942 r. zostały złapane na ul. Gęsiej w czasie przenoszenia rzeczy z domu na Pawiej 10, na Gęsią 12. Trafiły na Umschlagplatz. Niemcy i Ukraińcy zaczęli spychać je w kierunku wagonów. Czternastoletnia Regina zaczęła przepychać się w stronę przeciwną, ciągnąć za sobą młodszą, dziesięcioletnią, siostrę Justynkę. Dotarły do budynku, ukryły się w ubikacji na ostatnim piętrze, kucnęły za miską klozetową. W kącie stał kosz pełen brudnych papierów i gazet. Regina opróżniła go do połowy i wpakowała do jego wnętrza Justynkę, przykryła papierami. Sama ukryła się za koszem pod sterta cuchnących papierów. Kilkakrotnie ktoś otwierał drzwi i wycofywał się odurzony smrodem. Kiedy nastała noc, Regina wyjrzała na korytarz, znalazła na korytarzu porzucone męskie palto. Ułożyła na nim do snu Justynkę, sama też zasnęła. Kiedy się obudziła, mężczyźni na placu zbierali porzucone walizki, pakunki, zabawki i palta. Przy bramie kręcili się policjanci żydowscy. Siostry zeszły na dół. Na pytanie policjanta żydowskiego, Regina powiedziała, że są rodziną Mietka Presburgiera, policjanta. Po jakimś czasie zjawił się Mietek i dołączył dziewczynki do grupy pracowników, wychodzącej z placu. Przy bramie Mietek przekupił wartownika. Odprowadził dziewczynki do domu na Gęsią 12.

Wspomnienia autorki z dzieciństwa ścisle związane z okresem II wojny światowej. Przedstawiają pojedyńcze wydarzenia z okresu pobytu w warszawskim gettcie oraz życia po aryjskiej stronie.