Stanisław Goldberg pracuje w szopie, który od...

Stanisław Goldberg pracuje w szopie, który od 1941 należy do Karla Georga Schultza. Robotnicy pracują po 12 godzin; dostają chleb i zupę, do Wielkiej Akcji – także niewielką zapłatę, która potem zostaje wycofana. Na początku liczba pracowników oscyluje wokół tysiąca osób; jednak w czasie Wielkiej Akcji Schultz przyjmuje nowych pracowników, którzy są gotowi dużo zapłacić za Arbeitskartę, przez pewien czas chroniącą przed wysiedleniem. W czasie Wielkie Akcji w fabryce pracuje 12 tysięcy osób. Niemcy wyznaczają kontyngent: liczba zatrudnionych nie może przekraczać 9 tysięcy, potem spada do 5 tysięcy. W kwietniu 1943 wszyscy pracownicy zostają wywiezieni do Poniatowa i tam później straceni.