Ewa Goldberg z przerażeniem obserwuje hipokryz...

Ewa Goldberg z przerażeniem obserwuje hipokryzję i zakłamanie sióstr, prowadzących zakład dla dziewcząt. Siostra Honorata jest agresywna i prostacka, siostra Irena wygłasza pełne hipokryzji przemowy o miłości Jezusa, sama dba jednak wyłącznie o swój dobry wygląd. Dziewczęta mogą się wykąpać raz w tygodniu, kąpią się po dwie, przy czym kilkanaście osób kąpie się w tej samej wodzie. Na trzydzieści osób są dwa gęste grzebienie; wszy są powszechne. Każda z wychowanek ma porządną sukienkę i strój galowy, ubranie to przeznaczone jest jednak wyłącznie na świąteczne okazje; zwykle wszystkie noszą pocerowane szmaty. Komisja opieki społecznej ma jednak dobrą opinię o zakładzie: w czasie jej kontrolnej wizyty siostry sercanki pokazują wszystko z jak najlepszej strony, głównie opowiadają o tym, jak wychowują swe podopieczne na wspaniałe Polki.