Imię: Jan Jakub Nazwisko: Grossgluck

Architekt. Zasymilowany. Był w getcie warszawskim, pracował tam jako architekt w Gminie Żydowskiej. Utrzymywał żonę i dwunastoletniego syna zmarłej siostry. Ulokował żonę i siostrzeńca w szopie krawieckim Leszczyńskiego na Ogrodowej 29. 16 sierpnia 1943 r., żona i siostrzeniec zostali zabrani z szopu na Umschlagplatz. Po ich śmierci uciekł z getta i wyjechał do Nowego Miasta nad Pilicą. Po miesiącu, żona nauczyciela muzyki mieszkająca na przeciwko zaczęła opowiadać, że jest Żydem. Wyprowadził się do Tarnopola, mieszkał u adwokata Z. pod innym nazwiskiem. Pracował w firmie budowlanej przez półtora roku. W firmie pracowali też Żydzi z getta, fachowcy, których namawiał na ucieczkę z getta. Nieliczni uciekli. Reszta pracowników żydowskich została rozstrzelana pod cegielnią, sami wykopali sobie grób przed śmiercią.

Rękopis zawiera 16 stron i urywa się.