Imię: Władysław Nazwisko: Wójcik

Mieszkał z rodzicami i siostrą Aleksandrą w Liwiu. Gimnazjum kończył w Węgrowie, w klasie były dzieci pochodzenia żydowskiego, z którymi się przyjaźnił. W 1940 r. poznał swoją przyszłą żonę, Irenę Cymerman, która spędzała wakacje w Liwiu. W czasie okupacji trudnił się handlem cementem i drewnem. Pomagał swoim żydowskim znajomym zdobywać dokumenty aryjskie, poprzez Andrzeja Tomczyka z Warszawy, z którym handlował. Osoby oczekujące na dokumenty, ukrywały się w jego domu rodzinnym w Liwiu. W getcie warszawskim odwiedzał rodzinę Cymermanów, na ul. Gęsiej. W 1943 r. musiał uciekać z Liwia przed żandarmerią. W czasie likwidacji getta węgrowskiego, w 1943 r., obca około trzydziestoletnia kobieta wrzuciła mu do samochodu trzyletnią dziewczynkę, którą przywiózł do Warszawy i oddał pod opiekę Genowefy Król. Sam też zamieszkał w Warszawie. Opiekował się Ireną Cymerman, która wyszła z getta. Czasami mieszkali razem. Dziewczynkę, którą miał się opiekować, po roku, zostawił w budynku na Lindley'a z listem do przyszłych opiekunów. Już nigdy jej nie odnalazł. W czasie powstania warszawskiego mieszkał z Ireną Cymerman na Pradze, u znajomego. W trzecim tygodniu powstania oboje wyruszyli z Warszawy do Zielonki, a stamtąd przy pomocy oficerów radzieckich dostali sie do Częstochowy, gdzie doczekali wyzwolenia. Później wrócili do Warszawy.