Imię: Maria Nazwisko: Miron-Klimczak

Mężatka. Przed wojną miała na Świętojerskiej skład skór, który wywieźli Niemcy. Przy okazji pobili męża. W 1940 r. musiała przenieść się z 4-ro pokojowego mieszkania na Świetojerskiej do getta, na Nalewki 23. W czasie I akcji wysiedleńczej, jej ojciec leżał w szpitalu, został zastrzelony na łóżku. Razem z mężem zaczęli pracę w szopie Kurta Roericha na Nowolipie 80. Tam, w oficynie, był pokój zamaskowany kredensem. Przechodziło się przez dolną część kredensu, w pokoju ukrywało się około 30 osób, z małymi dziećmi. Dzieci zachowywały się cicho. Po selekcji w sierpniu 1942 r. uciekła z getta z mężem i dziećmi. Córkę oddała do klasztoru, mąż zamieszkał u jakiejś kobiety na Grójeckiej, ona z synem mieszkali we Włochach, na Sejmowej 7, u pp. Wróblów. W czerwcu 1943 r. mąż przyjechał do Włoch, żeby ich odwiedzić. Po drodze spotkał żandarmów, zaczął uciekać, zastrzelili go na miejscu. Córka musiała uciekać z klasztoru, bo Niemcy zabrali z niego inną żydowską dziewczynkę. Maria oddała córkę pod opiekę folksdojczki, u której była do 1944 r.