Imię: Genowefa Nazwisko: Gołębiowska

Żona Jana Gołebiowskiego (został zabity przez Niemców na Młynarskiej). Miała syna Witolda (ur. 1931 r.) Do ich mieszkania przyszedł 24.06.1943 r. młody, dwudziestoletni Żyd, który przedstawił się jako Tadeusz. Powiedział, że dostał adres od ich znajomego z getta, Żyda Dorfmana. Obejrzał mieszkanie i wyszedł. Wrócił do Gołębiowskich po dwóch tygodniach. Został u nich do wiosny 1944 r. W tym czasie Jan skontaktował Tadeusza z Żydówka Zofią o dobrym wyglądzie, która poruszała się swobodnie po Warszawie. Zofia przynosiła ubrania na sprzedaż i pieniądze. Tadeusz nigdzie nie wychodził. Grał na koncertowych organkach. Wiosną 1944 r. Tadeusz poszedł do partyzantki. Jeszcze raz przyjechał do Gołębiowskich na kilka dni i wrócił do oddziału. Po powstaniu warszawskim Genowefa z rodziną wyjechała do Świdna, do rodziców. W 1945 r. przed marszem na Berlin, już jako porucznik WP, Tadeusz przyjechał na motorze na Długosza, do mieszkania Gołębiewskich. Nie zastał gospodarzy, którzy jeszcze byli na wsi u rodziny. Wypytywał sąsiadów czy przeżyli. Na drzwiach mieszkania napisał pozdrowienia. Więcej wiadomości o nim nie ma.