Relacja 301-5631; w Archiwum ŻIH

Nauczycielka. W getcie była kierowniczką ośrodka dla uchodźców na Miłej 2. Nie chciała wydać policji żydowskiej dzieci i młodzieży z Kalisza, które miała pod opieką. Z getta wyszła w końcu stycznia 1943 r. z placówką z Dworca Wschodniego. Nawiązała kontakt z Anielą Dargielową. Zaczęła pracę w RGO, w V Komisji Opieki na Miodowej 24. W biurze prowadziła rejestr zgłaszających się o pomoc, wydawała kartki na dożywianie w ogniskach. Przychodzili też znajomi Żydzi po kartki na obiady i kolacje. Po pewnym czasie, dzięki Dargielowej, zaczęła pracę płatną w V Miejskim Ośrodku Opieki Społecznej, w dziale młodzieżowym. Przychodziły tam również dzieci z getta. Załatwiała Żydom z getta metryki. Odwiedzała ukrywających się, dostarczała im pieniądze. Jeździła do dzieci i dorosłych do Świdra, Wawra, Zalesia Górnego i Włoch. Latem w 1943 i 1944 r. pracowała jako wychowawczyni starszych dziewcząt w prewentorium *Olin* w Otwocku. Zabrała tam ze sobą dwie żydowskie dziewczynki, Jasię Ostrowską i Marysię Zajęczkowską. Po wybuchu powstania warszawskiego przedostała się z obiema dziewczynkami do Lublina, w październiku 1944 r. Umieściła je w Domu dla Dzieci Żydowskich.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl