Imię: Rywa Nazwisko: Gutenbaum

Nauczycielka rysunku i robót ręcznych. Żona Aarona Gutenbauma, również nauczyciela. Oboje pracowali w Zgromadzenia Kupców. Mieli dwóch synów, Jakuba i . W październiku 1939 r. mąż wyszedł na wschód. Została z dwoma nieletnimi synami. Zaczęła pracę salowej w szpitalu na Lesznie róg Żelaznej. W 1940 r. została wyrzucona z mieszkania. Przeprowadziła się z synami na Franciszkańską, do pokoju wynajmowanego przez jej siostrę. Warunki były trudne, mieszkanie w amfiladzie, gospodarze zajmowali pokój przechodni i nie byli zadowoleni ze sprowadzenia się nowych lokatorów. Zaczęła pracę w CENTOSie, załatwiła też pracę gońca w dziale szkolnym swojemu starszemu, dwunastoletniemu synowi Jakubowi. Po śmierci Czerniakowa, której znała szczegóły, zorientowała się, że może grozić niebezpieczeństwo wszystkim Żydom. W czasie akcji w kotle na Niskiej, ukryła się pod łóżkiem, a młodszego syna ukryła w koszu pod szmatami. Starszy wrócił do domu po akcji i ich odnalazł. Poszli do sklepu szwagierki róg Dzikiej, ale już nie zastali szwagierki i jej dzieci. Razem z sąsiadami zrobili kryjówkę na strychu. Już ani ona ani syn nie chodzili do pracy. Okienka na strychu wychodziły na Umschlagplatz. Kiedy Niemcy ostrzelali strych, znów się przeprowadzili. Jej dwie siostry zmarły w getcie na skutek choroby. W dniu wybuchu powstania w getcie, znalazła się z synami w bunkrze zrobionym w piwnicy. Po kilkunastu dniach odkryli ich Niemcy, zabrali na Umschlagplatz. Trafili do transportu na Majdanek. Już w wagonie była rozdzielona ze starszym synem. Na Majdanku prawdopodobnie nie chciała rozstać się z młodszym dzieckiem i zginęła w komorze gazowej razem z nim.