Imię: Gustawa Nazwisko: Maślankiewicz

Ojciec, Boruch Śledzionka był nauczycielem, miał prywatny Heder, przygotowywał też do barmycwy. W szkole uczono też języka polskiego, przez co, po przeprowadzonej kontroli, carscy urzędnicy zamknęli szkołę przed I wojną światową. Potem prowadził nauczanie w swoim mieszkaniu. Zmarł na wylew w 1932 r. Matka, Dwojra z domu Kranc pomagała bratu w rodzinnej fabryce brązu, a po śmierci męża, dostała prawo prowadzenia loterii. Gustawa miała siostrę bliźniaczkę, Felę, która zmarła na nowotwór w wieku 21 lat. Miała też młodszego o 10 lat brata, Leona. Razem z siostrą uczyła się początkowo w szkole ojca, która była wprawdzie męska, ale wyjątkowo przyjęto dwie dziewczynki. Potem rosyjskie gimnazjum przez dwa lata, i nauka w domu. Poszła na Uniwersytet Warszawski na matematykę. Mieszkała u brata matki, Leona Kranca. Poznała męża Piotra Maślankiewicza, Polaka. Ślub, cywilny, odbył się we Lwowie w 1932 r. Wyjechali z mężem do Hrubieszowa, a później do Lublina i do Katowic. Mieli dwie córki Krysię (ur. 05.07.1932) i Hanię (ur. 1038). Po wybuchu wojny przyjechała z mężem i córkami do Warszawy. Zamieszkali na Marszałkowskiej, później na Żoliborzu. Hania zmarła w 1940 r. na dyfteryt. Chora matka przyjechała z Łodzi do Warszawy, trafiła do domu opieki w getcie. Mieszkali na Franciszkańskiej. Sprzedawała papierosy. Powstanie warszawskie spędziła z córka na Starym Mieście, mąż nie zdążył do nich dotrzeć. Po powstaniu została wywieziona z córką do Zalesic. Tam odnalazł je mąż i zabrał do Krakowa, Warszawy.

Wywiad przeprowadzany z 96-letnią osobą. Pamięć jej jest już zawodna, nie pamięta dobrze dat i faktów.