Imię: Henryk Nazwisko: Lewenfisz

Studia medyczne ukończył we Francji, habilitację zrobił w Polsce. Ożenił się z Teofilą Marianko, lekarzem pediatrą, mieli syna i córkę. Dobrze im się powodziło. Pracował w szpitalu na Czystem. Miał lewicowe poglądy, przed wojną pomagał więźniom komunistycznym.W 1939 r. został zmobilizowany, wyszedł z armia na wschód. Za nim z Warszawy wyszła żona z dziećmi. Odnalazł ich we Lwowie, zaczął pracę w szpitalu, a żona w przedszkolu jako lekarz. Był bardzo szanowanym lekarzem. Dzieci poszły do szkoły. Kiedy weszli Niemcy do Lwowa, postanowili wracać do Warszawy. Ich dom był zburzony, zamieszkali u prof Barańskiego, kolegi żony. Później postanowili wejść do getta. zamieszkali na Nowowlipkach, w jednym z pokoi wielopokojowego mieszkania. Zaczął prowadzić oddział laryngologiczny w szpitalu na Czystem, prowadził tajne nauczanie. Później przestał pracować jako lekarz, zaczął pracę jako stolarz w fabryce Halemana. Po likwidacji małego getta ukrywał się z rodziną głównie w bunkrze. Jego przedwojenni współpracownicy, pielęgniarka Teresa i felczer Adam załatwili dokumenty aryjskie całej rodzinie. Dzięki Niemcowi, który też pracował u Halemana i leczył się u Henryka, udało im się wyjść z getta, tydzień lub dwa przed powstaniem w getcie. Razem z synem zamieszkał u żony swojego kuzyna. Nie wychodził z domu. Po wojnie pracował w Krakowie, a później w Łodzi.