Imię: Esther Estusia Nazwisko: Ackerman

  • NIE
  • Kobieta
  • Esther Estusia
  • Ackerman
  • Frydman
  • Janina Drewińska
  • 1928-00-00
  • ok. 1928
  • Płońsk
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Płońsk, Rynek
  • Warszawa, Marszałkowska, Miła 5, Praga
  • Żyd

  • Ur. ok. 1928. Przed wojną mieszkała z rodziną w Płońsku. Dziadkowie miel tam fabryczkę ubrań. Na początku wojny mama zdecydowała, ze w dużym mieście będzie bezpieczniej, i przenieśli się do wujka do Warszawy. Mieszkali u niego na Marszałkowskie, a potem w getcie na ul. Miłej 5.
    W getcie Estera chodziła do babci, która mieszkała u cioci na Zamenhofa. Babcia cały czas namawiała ją, żeby jadła. Ale Estera nie chciała jeść, bo jej rodzina głodowała. Wolała zabierać jedzenie do domu.
    W czasie akcji likwidacyjnej chowali się w piwnicy. Ojciec powiedział do matki żeby się chowała z dziećmi na strychu, a on pójdzie. I nie wrócił.
    Gdy ojciec został zabrany, matka postanowiła, ze ktoś z rodziny musi przeżyć, i nakłoniła Esterę do wyjścia z getta. Estera bardzo nie chciała wyjść, wolała zginąć razem z matką i bratem.
    Miała załatwione aryjskie papiery na nazwisko Janina Drewińska. Po wyjściu z getta Estera znalazła się u Polaków. Miała od matki diamentowy pierścionek na czarną godzinę, ale Polacy jej go zabrali. Dostali też pieniądze za przechowanie jej. Była tam bardzo krótko, 1-2 dni. Następnie znalazła się na Pradze u państwa Chlondów, potem u pani Stawickiej. Za jej ukrywanie płaciła rodzina.
    Cały czas podczas ukrywania Estera rozmawiała z matką. Matka mówiła do niej: Estusia, pamiętaj, musisz żyć!.
    W końcu Estera musiała uciekać na wieś. Pracowała u chłopa, potem u Niemców, którzy zorientowali się, że jest Żydówką, ale udało jej się uciec. Wyzwolona w Mauthausen. Po wojnie wyjechała do rodziny w Nikaragui, potem do USA.

  • pomoc jednorazowa, pomoc lokalowa, z papierami aryjskimi