Relacja 301-3072; w Archiwum ŻIH
- Sabina
- Kupercyn
- relacja
- nie
- tuż po wojnie
- polski
-
Autorka, rocznik 1901, przed wojną mieszkała w Warszawie. W getcie jej mąż przewodniczył Komitetowi Domowemu, ona zaś była patronka internatu dla dzieci na Stawkach i udzielała się społecznie. W czasie akcji wraz z rodziną chowała się w kryjówkach, następnie zatrudnili się w szopie szwagra na Żelaznej. Przed powstaniem w getcie z mężem i dwójką dzieci wyszła na stronę aryjską, gdzie ukrywała się pod nazwiskiem Góralczyk. Podczas powstania warszawskiego jej mąż i syn zginęli; ona wraz z młodszym, jedenastoletnim synem, przeżyła. Relacja niedokończona, spisana przez Klarę Mirską 12 września 1947 roku.