Pamiętniki Żydów 302/114, w Archiwum ŻIH;

Pamiętnik pisany w bunkrach przy ul. Promyka i na Bieniewickiej po upadku powstania warszawskiego, zakopany we wsi Chlebowice w 1944. Autor w czasie wojny stracił całą rodzinę. Po ucieczce z getta nawiązał kontakt z Żydowskim Komitetem Narodowym. W październiku 43 poznaje papierosiarzy z Pl. Trzeh Krzyży. Opiekuje się nimi z ramienia ŻKN, załatwia fałszywe dokumenty, daje pieniądze, szuka miejsc. Opiekuje się też kilkunastu dorosłymi Żydami ukrywającymi się. Kolportuje publikacje ŻKN. W pamiętniku głównie opisuje wydarzenia z roku 1944. Po wojnie autor ukończył Politechnikę Warszawską. W 1957 wyemigrował do Izraela.