Wywiad USC 25912 – Barbara Bregman

Barbara Bregman, ur. 21.09.1930 w Warszawie, córka Bronisławy z d. Halberstein i Leona. Miała o 8 lat starszego brata Jerzego. Ojciec był polskim patriotą, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił 11 listopada 1918 do Wojska Polskiego; został odkomenderowany do oddziału przybocznego Naczelnego Wodza. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Piastował liczne funkcje publiczne. Na początku 1940 cała rodzina przeszła na katolicyzm. W kwietniu 1940 r. ojciec i brat wyjechali do Rumunii. Barbara została w Warszawie z matką i dziadkami. Dziadek, Ludwik Eliasz Bergman, był znanym lekarzem neurologiem. Musieli przenieść się do getta. W czasie Wielkiej Akcji Barbara z matką pracowały w szopie. Pewnego dnia, gdy wróciły z pracy, nie było w domu babci i ciotki - zabrano je na Umschlagplatz. Babka została stamtąd do szpitala przez znajomego, dyr. Kroszczora. Matka postanowiła, że Barbara następnego dnia wyjdzie z getta. Barbara nie chciała wyjść sama, i matka wyszła razem z nią. Mieszkały w kilku miejscach. Cały czas pomagała im przyjaciółka matki, Stanisława Wedecka. Dostały aryjskie papiery. Barbara była przez kilka miesięcy w szkole u zakonnic, ale musiała ją opuścić z powodu podejrzeń o żydowskie pochodzenie. Barbara włączyła się w konspiracyjną działalność harcerską. Brała udział w powstaniu warszawskim. Gdy została wywieziona po powstaniu, uciekła z pociągu, i znalazła się u znajomych w radomskim. Na początku 1945 r. odnalazła się z matką. Nielegalnie przekroczyły granicę i wyjechały do ojca, który był w polskim wojsku na zachodzie. Po wojnie mieszkali w Anglii.

USC Shoah Foundation – The Institute for Visual History and Education Leavey Library 650 West 35th Street, Suite 114 Los Angeles, CA 90089-2571
https://vhaonline.usc.edu

Zob. również https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/barbara-marlow,3632.html