Wywiad USC 23424 - Halina Muszyńska

Córka Fajwela Rajcha i Ryfki z domu Moszkowska. Halina miała brata Józefa starszego o 2 lata i siostrę Hanusię młodszą o 2,5 roku. Dom był koszerny. Halina chodziła wieczorami do synagogi na lekcje religii i hebrajskiego. Chodziła do szkół polskich. 27.08.39 r. rodzice wysłali trójkę swoich dzieci do Warszawy, do przyjaciół, Pilkensztajnów którzy uciekli z Warszawy na wschód po wybuchu wojny, rodzeństwo zostało bez opieki. Po kapitulacji Warszawy, wyruszyli do Bydgoszczy. Zastali zarekwirowane mieszkanie, zamieszkałe przez Niemców. Przyjęła ich sąsiadka. Rano wpadli Niemcy, zabrali Halinę i Józka. Zawieźli ich do koszar. Halinę wyciągnął z koszar znajomy chłopiec niemiecki, brat został wywieziony. Pojechała do Włocławka, do rodziców, a z nimi do Warszawy. Zamieszkali w getcie w jednym pokoju dużego mieszkania na Lesznie. Halina utrzymywała rodzinę wychodząc poza getto po żywność. Często nocowała poza gettem. Od czerwca już zamieszkała po stronie aryjskiej, znalazła pracę w magazynach żywnościowych, zamieszkała na Mokotowskiej 15. 4 maja 1944 r. przyszło do pracy po nią gestapo, zawieźli ją na Szucha. Po kilku godzinach, jakiś Niemiec pokazał jej donos złożony na nią, powiedział, że musi natychmiast opuścić Warszawę i wypuścił. Pojechała do Rytwian koło Staszowa. W Rytwianach został przyjęta przyjaźnie, ale w lipcu, znów ktoś złożył na nią donos i wróciła do Warszawy. Długo szła i przyszła do Warszawy 1 sierpnia 44 r. pokaleczona, wyczerpana i poszła do szpitala na Senatorską. Zaczęło się powstanie warszawskie. Potem pracowała w szpitalu, razem ze szpitalem przenosiła się w inne miejsca Warszawy. Po upadku powstania została wywieziona razem ze szpitalem do Niemiec.

USC Shoah Foundation – The Institute for Visual History and Education
Leavey Library
650 West 35th Street, Suite 114
Los Angeles, CA 90089-2571
https://vhaonline.usc.edu