Relacja O3/1570; w Archiwum Yad Vashem

Hanka Ruta, z domu Magied, córka kantora, rocznik 1925; od 1933 mieszka z rodziną w Legionowie. Po wybuchu wojny są w getcie na Polach Ludwisińskich. Bracia Hanki zostają zamknięci w obozie pracy na Żeraniu. Jej rodzice i siostry giną kolejno w czasie likwidacji getta. Hanka spotyka ludzi, którzy ją prześladują, ale i życzliwych, którzy jej pomagają. Ucieka do Warszawy i dalej, do miejscowości w okolicach Grodziska i Brwinowa. Pomaga w gospodarstwach. Trafia na oddział Gwardii Ludowej, którym dowodzi Żyd. W ostatnim okresie wojny Hanka znajduje wsparcie u niejakiego Solarskiego, bimbrownika i człowieka lewicy, który traktuje ja jak córkę. W 1945 wychodzi za mąż za Leona Rutę, w 1948 emigruje do Izraela, w 1949 rodzi córkę. W 1959 mieszka w Jaffie.
Relację spisał w 1959 Józef Spinc.