Relacja O3/1396; w Archiwum Yad Vashem

Anna Bach jest córką Sary i Henocha Ackermana, żoną lubelskiego adwokata, Arona Bacha. W 1940 mąż pobity przez gestapowca umiera w więzieniu. Anna z 8-letnią córką Danką przenosi się do getta na Majdanie Tatarskim; pracuje w Judenracie z ramienia Czerwonego Krzyża. Praca ta uprawnia ją do pozostania w getcie, nie ma jednak karty z literą „J”, zostaje wywieziona z dzieckiem na Majdanek. Wraca do getta dzięki staraniom siostry, Heleny, która wywalczyła uwolnienie Anny u Altmana, szefa Judenratu. Ukrywa się w czasie likwidacji getta na Majdanie, koło 10 listopada 1942 ucieka dzięki pomocy dalekiego krewnego, policjanta. Jej rodzice i dwie siostry giną na Majdanku. Anna z córką wyjeżdża do Warszawy. Ukrywają się po aryjskiej stronie; rozdziela je powstanie warszawskie. Odnajdują się jednak w Krakowie, tuż po wyzwoleniu. Wracają do Lublina. Po wojnie Anna emigruje do Izraela, pracuje jako urzędniczka w Hajfie.
Relację spisała w 1964 Ida Gliksztajn.