Relacja Hawiwy Dębińskiej; sygn. 4376; w Archiwum Ghetto Fighters' House

"Relacja z kolekcji Benjamina Tenego" Relacja pisana w Domu Dziecka w Otwocku. Córka Adama i Natalii, mieszkali w Warszawie. W 1940 r. urodził się jej braciszek. W getcie Żyła początkowo w niezłych warunkach. Po kilku tygodniach trwania akcji wysiedleńczej nastąpiła blokada domu, w którym mieszkali. Nastąpiła selekcja. Starców i dzieci, czyli ludzi niezdolnych do pracy zaprowadzono na Umschlagplatz. W tym Hawiwę i jej małego braciszka. Na Umschlagu byli noc i dzień, udało jej się uciec razem z braciszkiem. Wróciła do rodziców. Rodzice pracowali w szopie krawieckim. Po dwóch miesiącach pracy ojciec został zabity. Kiedy wybuchło powstanie w getcie, matka postanowiła wyjść z dziećmi z getta. Pierwsza wyszła Hawiwa z ciotką. Matka i braciszek nie zdążyli. Ciotka oddała dziewczynkę do jakiejś kobiety, która opiekowała się nią do powstania warszawskiego. W czasie powstania znalazła się na wsi i doczekała wyzwolenia. Po wojnie trafiła do Domu Dziecka w Otwocku.

The Ghetto Fighters' House Archive
D. N. Western Galilee 25220
Israel