Relacja 301-816; w Archiwum ŻIH

Nieznany z nazwiska autor relacji opisuje warunki życia Żydów ukrywających się w bunkrach po upadku powstania warszawskiego. Początkowo żyją w atmosferze zagrożenia, boją się ruszyć. Stopniowo głód i brak wody zmusza ich do wyjścia na powierzchnię. W rejonie ulic Siennej i Złotej istnieje kilkadziesiąt takich bunkrów, w których ukrywają się na ogół Żydzi, zdarzają się Polacy. Walczą z szabrownikami, którzy często ich dekonspirują, widząc w nich konkurencję.
Relację spisał R. Wachs.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl