Relacja 301-6599 w Archiwum ŻIH

Relację spisano w lutym i grudniu 1962, oraz w marcu 1965 roku; to polemika Bronisława Anlena z Zygmuntem Śliwickim i Leonem Wanatem, dotycząca nieudanej akcji wyzwolenia więźniów Pawiaka w lipcu 1944 roku.
Bronisław Elkana Anlen, rocznik 1907, syn Salomona i Estery z domu Halbersztadt, był technikiem dentystycznym, zaczął studia na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Był w getcie, stracił tam żonę i córkę. W maju 1943 uciekł z placówki na aryjską stronę, znajomi załatwili mu dokumenty. W listopadzie 1943 został rozpoznany i po denuncjacji uwięziony na Pawiaku. 31 lipca 1944 został przeniesiony do Gęsiówki, skąd 5 sierpnia został wyzwolony przez powstańców z batalionu „Zośka”. Brał udział w powstaniu warszawskim w służbie sanitarnej. Po upadku powstania ukrywał się w okolicach Warszawy.
Po wojnie jego partnerką była pochodząca z zasymilowanej rodziny Zofia-Bronisława Hampel, lekarka. Adoptowali urodzonego w 1929 roku Leona Rozena. Anlen zmarł w 1984 roku.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl