Relacja 301-6462 w Archiwum ŻIH

Bronisław Elkana Anlen, rocznik 1907, syn Salomona i Estery z domu Halbersztadt, był technikiem dentystycznym, zaczął studia na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Był w getcie, stracił tam żonę i córkę. W maju 1943 uciekł z placówki na aryjską stronę. W listopadzie 1943 został rozpoznany i po denuncjacji uwięziony na Pawiaku. 31 lipca 1944 został przeniesiony do Gęsiówki, skąd 5 sierpnia został wyzwolony przez powstańców z batalionu „Zośka”. Brał udział w powstaniu warszawskim w służbie sanitarnej. Po upadku powstania ukrywał się w okolicach Warszawy. Anlen zmarł w 1984 roku. Relacja spisana w lipcu 1970 roku, składają się na nią tekst Bronisława Anlena o akcji spowiedziowej na Pawiaku; uwagi ks. A. Sałagi; komentarz L. Wanata.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl