Relacja 301-6417 w Archiwum ŻIH

1) Oświadczenie Jakuba Wypłosza, o tym, że kiedy musiał opuścić swój zakład pracy i od 1942 r. zacząć życie pod fałszywym nazwiskiem, pomocy udzielał mu Juliusz Herman Henke. Materialnie. Do likwidacji getta pomagał też innym osobom w getcie, m.in: Sz. Szejchetowi, J. Lejblumowi, A. Hercbergowi, R. Szucowej i E. Rotfeldowej. Po upadku powstania w getcie, wypłacał zasiłki pani Rotfeldowej, jedynej pozostałej przy życiu osobie z personelu fabryki. 2) Oświadczenie Luby Koper, o tym, że w czasie okupacji Juliusz Herman Henke wielokrotnie podkreślał swoje wrogie nastawienie do Niemców, zawsze był chętny do niesienia pomocy osobom pochodzenia żydowskiego. 3) Oświadczenie Stanisława Trzaskowskiego, Władysława Maciąga, Stefana Domańskiego, Wiktora Szymborskiego, Edmunda Żukowskiego, Mariana Giżyckiego, ks. Jana Stolarczyka, Eugenii Babiakowej, Mieczysława Jureckiego i Józefa Marzysa, o tym, że Juliusz Herman Henke w czasie okupacji utrzymywał stosunki wyłącznie z Polakami i za Polaka uchodził wśród znajomych. Namawiany przez Niemców do przyjęcia folkslisty, wielokrotnie odmawiał, a ostatecznie wyjechał z Warszawy. 4) Oświadczenie Wiesławy Kraczkiewiczowej o tym, że do Juliusza Hermana Henke polscy znajomi zawsze odnosili się z pełnym zaufaniem. Henke dwukrotnie załatwił Kraczkiewiczowej zwolnienie z wysłania jej na roboty do Niemiec. 5) Oświadczenie Mieczysława Jureckiego o tym, że Juliusz Herman Henke, razem z żoną, brali udział w pomocy dla Czerwonego Krzyża, Samopomocy Społecznej. 6) Oświadczenie Jerzego Sawy, który w 1939 r. przejął akcje właściciela fabryki wyrobów galanteryjnych " Trokas Sp. Akcyjna." i zgodził się uchronić fabrykę przed zaborem. Zaprosił do współpracy Juliusza Hermana Henke. Henke wielokrotnie udzielał pomocy złapanym przez gestapo.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl